Atuan Mezarları Konusu
“Atuan Mezarları”, 1971 yılında ünlü Amerikalı yazar Ursula K. Le Guin tarafından yazılan bir bilim kurgu romanıdır. İlk olarak 1970 yılında “Worlds of Fantasy” dergisinde yayınlanan “Tombs of Atuan”, Le Guin’in Earthsea serisinin ikinci bölümüdür. Kitap, karakterler Ged ve Tenar’ı takip eder – birincisi, değerli bir tılsım çalmaya çalıştıktan sonra başlıkta belirtilen mezarlarında tuzağa düşen bir hırsız adayı, ikincisi ise Ged’in gelenek dışı, isyankar yollarının etkisi altına düşen bir yüksek rahibe olarak yetiştirilen bir çocuk.
Serinin geri kalanı gibi, “Tombs of Atuan” da, çoğunlukla keşfedilmemiş bir okyanus tarafından sel basmış bir Dünya veya Dünya benzeri bir gezegende geçer. Earthsea toprakları, bir takımada olan küçük, yakın bağlantılı adalardan oluşur. Eski zamanlarda, takımada’nın, Segoy adlı kahraman bir tanrı tarafından denizin derinliklerinden yükseltildiği söylenir. Ayar, insanlar ve ejderhaların yaşadığı, büyünün birçok insan ve topluluk üzerinde etkili olduğu, Sanayi Devrimi öncesi Batı dünyasını anımsatır.
Nüfus, iki ana etnik gruba ayrılmıştır: İlk olarak, büyü ile yaşayan ve kültürleri Kızılderililere benzer olan daha koyu tenli Hardic insanları vardır. Hardic, takımada’nın nüfusunun büyük çoğunluğunu oluşturur. İkincisi, Norse mitolojisinden modellenmiş olan açık tenli Kargish insanlarıdır. Onlar ataerkil, askeri düşünceli ve büyüden ve Hardic’ten, onları kötü büyücüler olarak gördükleri için son derece şüphelidirler. Bu arada, birçok Hardic insanı Kargish’i vahşi barbarlar olarak görür.
“The Tombs of Atuan”ın ana karakteri, genç bir Kargish kızı olan Tenar’dır. Tenar, Atuan Mezarları’nın önceki yüksek rahibesi öldüğünde doğduğu için, Kargishler Tenar’ın rahibenin reenkarnasyonu olduğuna inanır. (Birçok yüksek rahibe vardır ve Atuan Mezarları’nın rahibesi onlardan sadece biridir). “Yenen kişi” anlamına gelen Arha olarak yeniden adlandırılan Tenar, beş yaşında ailesinden zorla alınır ve toplumun ataerkil üst kastı olan İsimsizler’e yazılır. Verilen evi küçük olsa da, Tenar’ın gelecekteki rahibe olarak statüsü Kargish toplumunda çok yüksektir. Bu arada, genç bir hadım olan Manan, onun ebedi hizmetkarı olur.
Yalnız olmasına rağmen, Tenar’ın çocukluğu belirli bir dereceye kadar dostlukla belirlenmiştir. Manan ile çok yakın bir bağ geliştirir ve Penthe adında benzer yaşlarda bir rahibe adayı ile başka bir yakın bağ geliştirir. Tenar’ı eğitmekle görevli iki rahibe Thar ve Kossil adında. Thar son derece sert ama aynı zamanda adildir. Kossil ise, Tenar’ın artan gücünden nefret eder ve şüphelenir ve Tenar’ın İsimsizler tarafından tutulduğu itibara kıskançlık duyar. Eğitimi sayesinde Tenar, mezarların altındaki labirent gibi tünelleri dolaşmayı öğrenir, burada yıllardır “kötü” Hardic soyundan büyücülerin aradığı son derece değerli bir hazine olduğu söylenir. Tenar’ın yüksek rahibe olarak görevinin bir parçası bu hazineyi korumaktır.
Tenar’ın yerine getirmesi gereken çok daha rahatsız edici bir görev daha vardır, bu da mahkumları mezarlarında ölüme mahkum etmektir. Kültürün tercih ettiği idam yöntemi açlıktır, bu da uzun, yavaş bir işkenceye denk gelir. Tenar, bireyleri bu tür acı ve işkenceye mahkum etme rolü tarafından rahatsız edilir.
Tenar, gücünün ve etkisinin zirvesine ulaştıktan kısa bir süre sonra, mezarlarında Hardic bir büyücü olan Ged ile karşılaşır. Onu, Earthsea’da barış yaratmak için kullanılabilen ancak İsimsizler tarafından barışın hiçbir zaman gerçekleşmemesi için saklanan bir tılsımın, Erreth-Akbe’nin yüzüğünün bir parçasını çalmaya çalışırken yakalar. Ged’e, hikayesine ve İsimsizlere karşı isyanına ilgi duyan Tenar, Ged’i ölüme mahkum etmek yerine onu özel olarak tutsak tutar, gizlice ona yiyecek ve su getirir ve Tenar’ın hizmet ettiği toplumun sorunlu doğası hakkında tartışmalar yapar.
Ancak Kossil, Ged’in var olduğunu keşfettikten sonra, Tenar ya Ged’i öldürmeyi ya da onunla kaçmayı seçmek zorunda kalır. Zaman kazanmak için Manan, ona yanlış bir mezar kazmaya ve Ged’in ölümünü sahtelemeye yardımcı olur. Ancak işler, Kossil’in yanlış mezarı keşfettiği ve Ged’in Erreth-Akbe’nin yüzüğünü keşfettiği ve geri aldığı aynı zamanda kafa karıştırıcı hale gelir. Bu noktada, Tenar’ın hemen seçmesi gerektiğini fark eder ve Ged ile gitmeyi seçer. Çöküşte olan mezarları terk ederler ve kıyıda Ged’in teknesini bulurlar ve Hardic adası Havnor için bir rota çizerler.
Adaya giderken, Tenar hayatını mahvettiği için Ged’i öldürmeyi düşünür. Ancak bu noktada, artık Arha olarak anılmak istemediğini ve doğal adıyla anılmak istediğini fark eder ve “Adımı geri aldım. Ben Tenar’ım!” diye bağırır. En önemlisi, bu değişiklik, onun artık İsimsizlere, Ged’in “karşılığında hiçbir şey vermeyen ve hiçbir şey yaratmayan” olarak tanımladığı, herhangi bir sadakat hissetmediği anlamına gelir.
