Karanlığın Yüreği Özet
Karanlığın Kalbi , içe dönük bir denizci olan Marlow’un tanışmak için Kongo Nehri’ne yaptığı yolculuğun Kurtz’la ve büyük yeteneklere sahip idealist bir adam olarak tanınan etrafında dönüyor. Marlow, Kongo’da ticaret yapmak üzere kurulmuş bir Belçika kuruluşu olan Şirket’te nehir teknesi kaptanı olarak işe başlar. Marlow, Afrika’ya ve ardından Kongo’ya giderken Şirketin istasyonlarında yaygın verimsizlik ve vahşetle karşılaşır. Bölgenin yerli sakinleri Şirket’in hizmetine girmeye zorlanmış ve Şirket temsilcilerinin aşırı çalışma ve kötü muamelesine maruz kalmaktan büyük zarar görmüşlerdir. Emperyal girişimlerin zulmü ve sefaleti, beyaz adamın yerleşim yerlerini çevreleyen duygusuz ve görkemli ormanla keskin bir tezat oluşturuyor ve buraları uçsuz bucaksız bir karanlığın ortasındaki küçük adalar gibi gösteriyor.
Marlow, sağlıksız, komplocu bir karakter olan genel müdür tarafından yönetilen Merkez İstasyon’a gelir. Buharlı gemisinin battığını fark eder ve birkaç ay boyunca geminin onarılması için parçalar bekler. Bu dönemde Kurtz’a olan ilgisi artar. Yönetici ve onun gözdesi olan tuğla yapımcısı, Kurtz’un kendi konumlarına yönelik bir tehdit olmasından korkuyor gibi görünüyor. Kurtz’un hasta olduğu söyleniyor, bu da geminin onarımındaki gecikmelerin maliyetini daha da artırıyor. Marlow sonunda gemisini onarmak için ihtiyaç duyduğu parçaları alır ve o ve yönetici, birkaç ajan (Marlow’un gittikleri her yere uzun, tahta sopalar taşımak gibi garip alışkanlıkları nedeniyle onlara hacılar adını verir) ve yamyamlardan oluşan bir ekiple birlikte yola çıkarlar. nehirde uzun ve zorlu bir yolculuk. Yoğun orman ve bunaltıcı sessizlik gemideki herkesi biraz tedirgin ediyor ve ara sıra bir köye göz atmak ya da davul sesi hacıların çılgına dönmesine neden oluyor.
Marlow ve ekibi, odunların kendileri için olduğunu ancak dikkatli yaklaşmaları gerektiğini söyleyen bir notla birlikte, yakacak odunların istiflendiği bir kulübeyle karşılaşır. Vapur yakacak odunu aldıktan kısa bir süre sonra etrafı yoğun bir sisle kaplanır. Sis dağıldığında gemi, ormanın güvenli ortamından oklar atan, görünmeyen bir yerli çetenin saldırısına uğrar. Afrikalı dümenci, Marlow geminin buhar düdüğüyle yerlileri korkutup kaçırmadan önce öldürülür. Kısa bir süre sonra, Marlow ve arkadaşları onu ölü bulmayı umarak Kurtz’un İç İstasyonuna varırlar, ancak yarı çılgın bir Rus tüccar karaya çıktıklarında onlarla tanışan onlara her şeyin yolunda olduğuna dair güvence verir ve onlara o kişinin kendisi olduğunu söyler. ormanı kim bıraktı? Rus, Kurtz’un zihninin genişlediğini ve normal insanlarla aynı ahlaki yargılara maruz kalamayacağını iddia ediyor. Görünüşe göre Kurtz, yerliler arasında kendisini bir tanrı olarak kabul ettirmiş ve fildişi aramak için çevredeki bölgelere acımasız baskınlar düzenlemiştir. İstasyonun etrafındaki çit direklerini süsleyen kopmuş kafaların toplanması onun “yöntemlerini” kanıtlıyor. Hacılar Kurtz’u bir sedye üzerinde istasyon binasından çıkarırlar ve büyük bir yerli savaşçı grubu ormandan çıkıp onları çevreler. Kurtz onlarla konuşuyor ve yerliler ormanda kayboluyor.
Müdür oldukça hasta olan Kurtz’u vapura bindirir. Görünüşe göre Kurtz’un metresi olan güzel bir yerli kadın kıyıda belirir ve gemiye bakar. Rus, Kurtz’la bir şekilde ilişkisi olduğunu ve onun üzerindeki etkisiyle daha önce de sorun yarattığını ima ediyor. Rus, Marlow’a gizlilik yemini ettikten sonra, Kurtz’un, geri dönüp onu planlarına bırakabilmeleri için onları onun öldüğüne inandırmak için vapura saldırı emrini verdiğini açıklar. Rus daha sonra müdürün hoşnutsuzluğundan korkarak kanoyla ayrılır. Kurtz gece ortadan kaybolur ve Marlow onu aramak için dışarı çıkar ve onu dört ayak üzerinde yerli kampa doğru sürünürken bulur. Marlow onu durdurur ve gemiye dönmeye ikna eder. Ertesi sabah nehrin aşağısına doğru yola çıktılar ama Kurtz’un sağlığı hızla bozuluyor.
Marlow, gemiye pilotluk yaparken Kurtz’un konuşmasını dinler ve Kurtz, Marlow’a bir paket kişisel belge emanet eder; bunların arasında, “Tüm vahşileri yok edin!” diyen karalanmış bir mesajla biten, vahşileri uygarlaştırmaya ilişkin etkili bir kitapçık da vardır. Vapur bozulur ve tamir için durmak zorunda kalırlar. Kurtz ölür ve son sözlerini söyler: “Korku! Dehşet!” – kafası karışmış Marlow’un huzurunda. Marlow kısa süre sonra hastalanır ve zar zor hayatta kalır. Sonunda Avrupa’ya döner ve Kurtz’un Amaçlanan’ını (nişanlısı) görmeye gider. Kurtz’un ölümünün üzerinden bir yıldan fazla zaman geçmesine rağmen hala yas tutuyor ve onu bir erdem ve başarı örneği olarak övüyor. Son sözlerinin ne olduğunu sorar ama Marlow, onun gerçekle ilgili yanılsamalarını parçalamaya kendini ikna edemez. Bunun yerine ona Kurtz’un son sözünün onun adı olduğunu söyler.
Karanlığın Yüreği Karakter Analizi
Marlow
Kahramanı Karanlığın Kalbi . Marlow felsefidir, bağımsız fikirlidir ve genel olarak etrafındakilere karşı şüphecidir. Kendisi aynı zamanda usta bir hikaye anlatıcıdır, belagatlidir ve dinleyicilerini kendi hikayesinin içine çekebilmektedir. Her ne kadar Marlow Avrupalı hemşerilerinin önyargılarını paylaşıyor olsa da, dünyayı yeterince görmüş ve emperyalizme şüpheyle yaklaşmasına yetecek kadar alçalmış beyaz adamla karşılaşmış.
Kurtz
İç İstasyonun şefi ve Marlow’un arayışının hedefi. Kurtz pek çok yeteneğe sahip bir adam; diğer şeylerin yanı sıra onun yetenekli bir müzisyen ve iyi bir ressam olduğunu öğreniyoruz; bunların en önemlileri onun karizması ve insanlara liderlik etme yeteneğidir. Kurtz, kelimelerin gücünün farkında olan bir adamdır ve yazıları, kelimelerin korkunç mesajlarını gizleyen bir belagat ile işaretlenmiştir. Her ne kadar Marlow için bile bir gizem olarak kalsa da Kurtz’un hayatındaki insanlar üzerinde güçlü bir etkisi olduğu açık. Düşüşü, Avrupa’nın sömürgeci davranışını belirleyen ikiyüzlü kuralları görmezden gelme isteğinin bir sonucu gibi görünüyor: Kurtz, yerlilerle aşırı dostluk kurarak ve görünüşe uymayarak “kendini yerden yere vurdu”; bunu yaparak çılgınca başarılı oldu ama aynı zamanda beyaz adam arkadaşlarının da gazabına uğradı.
Genel Müdür
Şirketin Afrika bölgesindeki merkez istasyonunu işleten baş temsilcisi. Başarısını, tüm rakiplerinden daha uzun yaşamasına olanak tanıyan dayanıklı bir yapıya borçludur. Görünüşü ortalama ve yetenekleri dikkat çekici değil, ancak etrafındakilerde huzursuzluk yaratma ve herkesi onlar üzerinde kontrol sahibi olmasına yetecek kadar huzursuz etme konusunda tuhaf bir kapasiteye sahip.
Tuğlacı
Marlow’un Merkez İstasyon’da da tanıştığı tuğla imalatçısı, yöneticinin gözdesidir ve bir tür kurumsal casus gibi görünmektedir. Asla teslim edilmeyen bazı temel unsurları beklediği için aslında hiçbir zaman tuğla üretmiyor. O önemsiz ve işbirlikçidir ve diğer insanların da öyle olduğunu varsayar.
Baş Muhasebeci
Yaşadığı ve çalıştığı Dış İstasyon’un pisliğine ve sıcaklığına rağmen tertemiz beyazlar giyme ve kendini kesinlikle düzenli tutma konusunda inanılmaz bir alışkanlığa sahip verimli bir işçi. O, herhangi bir şeyi başarmış gibi görünen birkaç sömürgeciden biri: Yerli bir kadını gardırobuna bakması için eğitti.
Hacılar
Merkez İstasyonun beceriksiz, açgözlü ajanları. Her yere yanlarında uzun tahta sopalar taşıyorlar, Marlow’a geleneksel dindar gezginleri hatırlatıyorlar. Hepsi fildişi ticareti yapabilmek ve komisyon kazanabilmek için bir istasyona atanmak istiyor, ancak hiçbiri bu hedefe ulaşmak için etkili bir adım atmıyor. Medeniyet maskesini ve doğru davranışı sürdürme konusunda takıntılıdırlar ve tamamen kişisel çıkarlarla motive olurlar. Yerlilerden nefret ediyorlar ve onlara hayvanmış gibi davranıyorlar, ancak açgözlülükleri ve gülünçlükleriyle insandan daha az görünüyorlar.
Yamyamlar
Yerliler, şaşırtıcı derecede makul ve iyi huylu bir grup olan vapurun mürettebatı olarak işe alındı. Marlow onların kısıtlamalarına ve zorlukları soğukkanlılıkla kabul etmelerine saygı duyuyor. Özellikle grubun lideri zeki ve durumu hakkında ironik düşünme yeteneğine sahip görünüyor.
Rus Tüccar
Hollandalı bir şirketin ticaret temsilcisi olarak Afrika’nın içlerine giden bir Rus denizci. Görünüşü ve mizacı çocuksu ve tamamen gençliğin cazibesi ve maceracılığın cüretkarlığıyla var olmuş gibi görünüyor. Parlak yamalı kıyafetleri Marlow’a bir palyaçoyu hatırlatıyor. Kurtz’un sadık bir öğrencisidir.
Dümenci
Kıyıdan gelen genç bir adam, Marlow’un selefi tarafından vapura pilotluk yapmak üzere eğitildi. Her ne kadar Marlow onu hiçbir zaman teknenin mekanik bir parçasından fazlası olarak görmese de, o kullanışlı bir pilottur. Vapur nehir kenarlarında saklanan yerlilerin saldırısına uğradığında öldürülür.
Kurtz’un Afrikalı metresi
Marlow’un vapuru İç İstasyon’a gelip ayrıldığında kıyıda beliren, mücevherlerle dolu son derece güzel bir kadın. Hem Kurtz hem de istasyon çevresindeki yerliler üzerinde aşırı bir etki yapıyor gibi görünüyor ve Rus tüccar onu korkulması gereken biri olarak gösteriyor. Kurtz gibi o da bir muammadır: Marlow’la asla konuşmaz ve Marlow da onun hakkında daha fazla bir şey öğrenmez.
Kurtz’un Amacı
Kurtz’un, Kurtz’un ölümünden sonra Marlow’un ziyarete gittiği saf ve uzun süredir acı çeken nişanlısı. Kurtz’un ona olan aşkına dair sarsılmaz inancı, Marlow’un kadınların gerçeklikten tamamen yalıtılmış bir rüya dünyasında yaşadığına dair inancını güçlendiriyor.
Hala
Marlow’un kendisine Şirket’te bir pozisyon sağlayan, ona düşkün akrabası. Emperyalizmin, uygarlığı ve dini acı çeken basit vahşilere getiren bir hayırseverlik faaliyeti olduğuna kesinlikle inanıyor. O da Marlow’a kadınların saflığı ve yanılsamalarının bir örneğidir.
Nellie’deki Adamlar
Hikayenin açılışında Marlow’un Thames nehrinde bir gemide onunla birlikte olan arkadaşları. Onlar ana hikayenin izleyicileridir. Karanlığın Kalbi , Marlow’un anlattığı. Hepsi bir zamanlar denizciydi ama artık hepsinin karada önemli işleri var ve orta sınıf, orta yaşlı hayatlara yerleşmişler. Bunlar, Marlow’un Afrika’ya gitmemiş olsaydı muhtemelen olacağı türden bir adamı temsil ediyor: iyi niyetli ve ahlaklı ama İngiltere dışındaki dünyanın büyük bir kısmı hakkında cahil. Özellikle anlatıcı Marlow’un hikayesi karşısında sarsılmış görünüyor. Onun belirsizliği ve Marlow’un kendi gizemli doğası hakkında defalarca yorum yapıyor.
Fresleven
Vapurun kaptanı olarak Marlow’un selefi. Her bakımdan iyi huylu, şiddete başvurmayan bir adam olan Fresleven, görünüşe göre bir köy şefine saldırdıktan sonra bazı tavuklar yüzünden çıkan bir anlaşmazlıkta öldürüldü.
