On Kişiydiler Özet
İngiltere sahillerindeki Indian Adası’na davet edilen sekiz kişi, birbirlerini tanımamaktadır. Eski bir mürebbiye olan Vera Claythorne, kendisine sekreterlik yapacağını sanmaktadır; maceraperest Philip Lombard ve eski dedektif William Blore, hafta sonu için güvenlik görevlisi tutulduklarını düşünmektedir; Dr. Armstrong, adanın sahibinin karısına bakmak için çağrıldığını zannetmektedir. Emily Brent, General Macarthur, Tony Marston ve Yargıç Wargrave ise eski dostlarını ziyarete gittiklerini sanmaktadır.
Adada geldiklerinde, misafirleri karşılayan uşak ve hizmetçi Mr. ve Mrs. Rogers, ev sahibi olan Mr. Owen’ın ertesi güne kadar gelmeyeceğini söyler. Akşam yemeğinden sonra, tüm misafirler salon toplandıklarında, bir ses kaydı her birini geçmişte işledikleri ve ortaya çıkmayan birer cinayetle suçlar. Notlarını karşılaştırdıklarında, hiçbirinin, hizmetliler de dahil, “Mr. Owen”ı tanımadığını fark ederler. Bu da onları buraya tuhaf bir plana göre getirildiğini düşündürür.
Ne yapacaklarını tartışırken, Tony Marston zehirli viski içerek boğulur ve ölür. Korkuya kapılan grup, yataklarına çekilir. Neredeyse herkes suçluluk duygusu ve işledikleri suçların anılarıyla boğuşur. Vera Claythorne, Marston’ın ölümüyle yatak odalarında asılı duran “On Küçük Zenci” adlı ninninin ilk dizesi arasındaki benzerliği fark eder.
Ertesi sabah misafirler, Mrs. Rogers’ın uykusunda öldüğünü görürler. Sabah adadan ayrılmayı umarlar, ancak adaya düzenli olarak malzeme getiren tekne gelmez. Blore, Lombard ve Armstrong, ölümlerin cinayet olduğuna karar verir ve gizemli Mr. Owen’ı aramak için adayı didik didik ederler. Ancak kimseyi bulamazlar. Bu arada, en yaşlı misafir olan General Macarthur, öleceğinden emin olduğunu hisseder ve denize bakmaya gider. Öğle yemeğinden önce, Dr. Armstrong, generalin kafasına aldığı bir darbeyle öldüğünü bulur.
Kalan misafirler durumlarını tartışmak için toplanırlar. Katilin aralarından biri olması gerektiğine karar verirler. Birçok kişi belirsiz suçlamalarda bulunur, ancak Yargıç Wargrave, mevcut kanıtların herhangi birinin katil olabileceğini hatırlatır. Öğleden sonra ve akşam yemeği huzursuzca geçer ve herkes yatmaya gider, bunu yapmadan önce kapısını kilitleyerek. Ertesi sabah, Rogers’ın kahvaltı hazırlığı yaparken odun kırarken öldürüldüğünü görürler. Bu noktada, misafirler cinayetlerin ninnede belirtildiği gibi işlendiğinden emin olurlar. Ayrıca, yemek odasındaki masanın başlangıçta on küçük zenci figürüne sahip olduğunu, ancak her ölümle birlikte figürlerden birinin kaybolduğunu fark ederler.
Kahvaltıdan sonra, Emily Brent biraz başı döner ve bir süre masada tek başına kalır. Kısa süre sonra, boynuna zehir enjekte edilmiş olarak ölü bulunur. Bu noktada, Wargrave herkesin eşyalarını aramak için organize bir arama başlatır ve silah olarak kullanılabilecek her şey kilitlenir. Kalan misafirler birlikte oturur, zaman geçirir ve birbirlerine şüpheyle bakarlar. Sonunda, Vera banyo yapmaya gider, ancak tavanından sarkan bir yosun parçasıyla irkilir ve çığlık atar. Blore, Lombard ve Armstrong ona yardıma koşar, ancak aşağıya indiklerinde Wargrave’ı mahkeme cübbesini andıran bir perdeyle örtülü ve alnında kırmızı bir izle bulurlar. Armstrong cesedi inceler ve Wargrave’ın kafasından vurulduğunu bildirir.
O gece Blore, koridorda ayak sesleri duyar; kontrol ettiğinde, Armstrong’un odasında olmadığını görür. Blore ve Lombard, Armstrong’u aramak için adayı araştırırlar, ancak onu evde ya da adada hiçbir yerde bulamazlar. Aramaktan döndüklerinde, masadan bir küçük zenci figürünün daha kaybolduğunu fark ederler.
Vera, Lombard ve Blore dışarı çıkar, açık arazide güvende kalmaya karar verirler. Blore eve geri dönüp yiyecek almak ister. Diğer ikisi bir gürültü duyar ve birinin ikinci kattaki bir pencereden bir heykel ittiğini, Blore’un eve yaklaşırken öldüğünü görürler. Vera ve Lombard kıyıya çekilir, burada Armstrong’un boğulmuş cesedini kumsalda bulurlar. Lombard’ın katil olduğuna ikna olan Vera, Lombard’ın silahını çalar ve onu vurur. Hayatta kaldığı için mutlu, yatak odasına dinlenmeye gider. Ama odasında kendisini bekleyen bir iple karşılaşınca, ninninin son satırını yerine getirme tuhaf bir dürtüsü hisseder ve kendini asar.
Polis, şişe içinde bulunan bir el yazması sayesinde gizemi çözer. Merhum Yargıç Wargrave, cinayetleri planladığını, yasalar altında cezalandırılamayan suçluları cezalandırmak istediğini açıklar. Wargrave, kendi kan tutkusunu ve suçluların cezalandırılmasını görmekten duyduğu zevki açıkça itiraf eder. Bir doktor Wargrave’a ölmekte olduğunu söylediğinde, hayatını damla damla akıtmak yerine alevler içinde ölmeye karar verir. Kurbanlarını nasıl seçtiğini ve Marston, Mr. ve Mrs. Rogers, Macarthur ve Emily Brent’i nasıl ortadan kaldırdığını anlatır. Wargrave, daha sonra Dr. Armstrong’u kendi ölümünü sahte yapmaya yardım etmesi için kandırdığını, doktorla bir plan görüşmek üzere kayalıklarda buluşacağına söz verdiğini anlatır. Armstrong geldiğinde, Wargrave onu denize iterek uçurumdan aşağı atar, sonra eve döner ve ölü numarası yapar. Bu hilesi, diğer misafirleri şüphelendirmeden ortadan kaldırmasını sağlar. Vera, kendisi için hazırladığı iple kendini astığında, Wargrave kendini öyle bir şekilde vurmayı planlar ki, cesedi sanki oraya yatırılmış gibi yatağa düşer. Böylece, umar, polis boş bir adada on ölü beden bulur.
On Kişiydiler Karakter Analizi
Yargıç Lawrence Wargrave
Yakın zamanda emekli olmuş bir yargıç. Wargrave, son derece zeki ve otoriter bir kişiliğe sahip yaşlı bir adamdır. Karakterler bir katilin onları avladığını fark etmeye başladıkça, Wargrave’ın deneyimi ve otoriter havası onu grubun doğal lideri yapar. Kanıtları ortaya koyar, aramalar düzenler ve silahların güvenli bir şekilde kilitli kalmasını sağlar. Wargrave’ın suçu, romanın sonunda, onu seri cinayetler işlemeye iten özellikleri aydınlatan bir itirafla ortaya çıkar: adalet duygusuyla birleşen sadistçe bir öldürme zevki.
Vera Claythorne
Philip Lombard
Dr.Edward George Armstrong
William Henry Blore
Emily Brent
General John Gordon Macarthur
Thomas Rogers
Ethel Rogers
Anthony Marston
Isaac Morris
