TAKIYYE, Arapça kökenli bir kelime olup “kendini korumak, sakınmak” anlamına gelir. TAKIYYE, dini inancını gizli tutmak veya tehlike karşısında kalpte olanı söylememek demektir. TAKIYYE, İslam’da bazı durumlarda bir ruhsat olarak kabul edilir. Örneğin, can veya mal güvenliği tehlikede olan bir mümin, inancını inkar etmek zorunda kalırsa bunu yapabilir. Ancak bu durumda kalbi imanla dolu olmalıdır. TAKIYYE, tarihte özellikle Şii fırkalarınca uygulanmıştır. Şiiler, kendilerine baskı yapan veya zulmeden yöneticilerden kurtulmak için takıyyeye başvurmuşlardır. TAKIYYE, günümüzde ise siyasi veya kişisel çıkarlar için yalan söylemek veya olmayan bir şeyi varmış gibi göstermek anlamında da kullanılmaktadır. Bu ise günahtır ve takiyyenin asıl amacına aykırıdır.