Vişne Bahçesi Konusu
Oyun, Rusya’da bir Mayıs sabahının şafağında başlar. Dışarıda hava buz gibi olmasına rağmen kiraz ağaçlarının çiçek açtığını öğreniriz. Ailenin dostu Yermolay Lopakhin ve Ranevsky malikanesinin hizmetçisi Dunyasha, malikanenin sahibi Ranevsky’i malikanenin ana evinde, “kreş” adlı bir odada bekler. Lopakhin, Ranevsky’nin son beş yılını Paris’te geçirdiğini açıklar. Lopakhin, otuzlu yaşlarının ortalarında, narin bir beyaz takım elbise (ve gösterişli sarı ayakkabılar) giyen, yerel bir iş adamıdır. Ranevsky’ye karşı hisleri, geçmişteki iyiliklere duyduğu sevgi dolu minnettarlık ve alçakgönüllü, köylü kökenleri nedeniyle ona gösterdiği küçümseme arasında karışıktır. Ayrıca malikanede, sık sık ve gülünç kazaları nedeniyle “Basit Simon” lakaplı talihsiz bir genç olan Simon Yephikodov da bulunmaktadır.
Yakında, Ranevsky Paris’ten gelir, yanında o yıl Paskalya’dan beri onunla olan kızı Anya; seyahatlerinde ona eşlik eden genç bir uşak olan Yasha; ve köpeğini getiren Anya’nın mürebbiyesi Charlotte bulunmaktadır. Ona eşlik eden diğerleri arasında 87 yaşındaki uşağı Firs; hala çocuksu olan yaşlı kardeşi Leonid Gayev; ve evlatlık kızı Varya bulunmaktadır; bu son üç kişi Rusya’da kalmış ancak dönüşünde Ranevsky’yi karşılamak için istasyona gitmiştir.
Ranevsky, tekrar evde olmanın sevincini ve hayretini ifade ederken, Anya Varya’ya annesini Paris’te ne kadar yoksul bir durumda bulduğunu ve nasıl para harcamaya devam ettiğini anlatır. Varya, ailenin malikanesinin borçlarını ödemek için 22 Ağustos’ta açık artırmada satılacağını açıklar. Anya, Ranevsky’nin Paris’e gidişinin iki ölüm nedeniyle olduğunu açıklar: altı yıl önce eşinin ve bir ay sonra boğulan oğlu Grisha’nın ölümü.
Yakında, Anya yatağına gider ve Lopakhin yaklaşmakta olan satış konusunu gündeme getirir. Bir çözüm önerir; Ranevksy, malikanesindeki araziyi parsellemeli, parsellere kulübeler inşa etmeli ve onları giderek artan sayıda yazlık sahibine kiralamalıdır. Gayev ve Ranevsky, bu fikri reddeder, çünkü bu, ailenin sevilen (ve devasa) kiraz bahçesinin kesilmesini gerektirecektir. Ayrılmadan önce, Lopakhin, fikirlerini değiştirirlerse mülklerini açık artırmada satın almak için 50.000 ruble kredi teklif eder ve bahçeyi kurtarmanın başka bir yolunun olmayacağını tahmin eder. Daha sonra Ranevsky, yoksul bir arazi sahibi olan Boris Simeonov-Pischik’e bir miktar para ödünç verir. Peter Trofimov gelir; o, Grisha’nın boğulmadan önceki öğretmeniydi ve bu nedenle Ranevsky için acı verici anıları geri getirir. Perde sona ermeden önce, Ranevksy’nin harcamalarını kısıtlama yeteneği hakkında şikayet ettikten sonra, Gayev, Lopakhin’in planına üç alternatif sunar: banker arkadaşlarının dahil olduğu bir finansman planı, Ranevsky’nin Lopakhin’den (bahçeyi kesme şartı olmadan) bir miktar para ödünç alması ve Yaroslavl’da zengin bir teyzenin kredi sağlama ihtimali.
İkinci Perdede, malikanedeki genç hizmetçiler Dunyasha, Yasha ve Yephikodov’a daha yakından tanıtılıyoruz, bu üçlü bir aşk üçgeninin içindedir: Yephikodov, Dunyasha’ya aşıktır, Dunyasha, Yasha’ya aşıktır ve Yasha kendine çok aşıktır. Yakında, Lopakhin, Ranevsky, Gayev, Anya ve Varya belirir ve tekrar Lopakhin’in bahçeyi yazlık bölgesine dönüştürme planı üzerinde tartışırlar. Lopakhin, Ranevsky’nin isteksizliği karşısında hayal kırıklığına uğrar; o da karşılık olarak onun planını kaba bulur ve eğer kiraz bahçesini satmayı planlıyorlarsa, onunla birlikte satılmak istediğini söyler. Ranevsky, Paris’teki bir sevgilisi olduğunu, ona telgraflar göndererek geri dönmesini istediğini, onu soyduğunu, terk ettiğini ve bunun sonucunda intihar girişiminde bulunduğunu açıklar.
Yakında, Trofimov belirir ve Rus aydınlarının tembelliği ve aptallığı hakkında bir dizi konuşma yapar. Sessiz bir an, bir telin kopma sesi duyulur ve kimse kaynağını belirleyemez. Bir sarhoş belirir, yol sorar ve sonra para ister; Ranevsky sonunda ona birkaç altın parça verir. Rahatsız olan çoğu grup ayrılır, sadece Anya ve Trofimov kalır. Anya ve Trofimov’un bir ilişkisi olduğu konusunda Varya’nın artan şüphelerini tartışırlar, ancak öyle bir şey yoktur; Trofimov, onların “aşkın üstünde” olduklarını ilan eder. Perde, Yephikodov’un üzgün bir şekilde gitar çalması ve Varya’nın boşuna Anya’yı çağırmasıyla sona erer.
Üçüncü Perdede, Ranevsky açık artırma gününde bir parti verir. Misafirler, istasyon şefi ve bir posta memuru gibi birkaç yerel bürokratik yetkiliyi içerir. Charlotte, misafirlere bir dizi sihirbazlık hilesiyle eğlendirir. Ranevsky, Gayev ve Lopakhin’in neden henüz dönmedikleri konusunda endişelenir. Ranevsky, bahçenin kaybolduğundan, Yaroslavl’daki teyzenin onu satın almak için yeterli para vermediğinden ve Gayev’in diğer kaynaklarının başarısız olduğundan korkar. O ve Trofimov bir tartışmaya girer; Trofimov onu gerçeği kabul edememekle suçlar ve o da onun aşka hiç düşmemiş olması için sıradışı olduğunu suçlar. Lopakhin ve Gayev yakında açık artırmadan döner. Lopakhin, herkese malikanesini satın aldığını ve bahçenin yıkımı için planlarını uygulamayı düşündüğünü açıklar. Anya, boşuna, annesini teselli etmeye çalışır.
Son perdede, Ekim ayıdır ve kiraz bahçesindeki ağaçlar zaten kesilmeye başlanmıştır. Tüm karakterler ayrılmak üzeredir; Lopakhin kışın Kharkov’a gidecek, Varya Ragulins’lere, başka bir aileye gidecek ki bu aile elli mil uzaklıkta yaşamaktadır. Gayev, bir bankada çalışarak kasabada yaşamayı planlıyor, Anya okula gidecek ve Ranevksy, sevgilisiyle yeniden birleşmek için Yasha ile birlikte Paris’e gidecek. Charlotte ne yapacağı konusunda hiçbir fikri yok, ama Lopakhin ona bir şeyler bulacağına dair güvence verir. Trofimov ve Lopakhin, sevgi dolu ama tartışmalı bir veda paylaşırlar; Yasha, Dunyasha’yı ağlarken, ikinci bir düşünce olmadan terk eder; ve Anya annesine gözyaşları içinde veda eder. Anya, Firs’ın hastalandığını ve hastaneye gönderilmesi gerektiği konusunda endişelenir, ancak Yasha, Anya’ya bunun yapıldığına dair öfkeli bir şekilde güvence verir. Ranevsky, Lopakhin’i Varya’ya teklif etmeye teşvik eder; ancak teklif asla yapılmaz – Lopakhin, Varya’yı yalnız bırakır ve gözyaşları içinde ayrılır. Sonunda, Gayev ve Ranevsky evlerine gözyaşları içinde veda ederler. Herkes ayrılır, arkalarında kapıları kilitleyerek.
Ancak Firs, aslında, hastalandığı ve ayrılışın telaşında unutulduğu için kazara geride bırakılır. Herkes ayrıldıktan sonra sahneye yürür, sessizce hayatın onu nasıl geçtiğini mırıldanır. Koltuğa yatar ve sessizce ölürken iki ses duyulur; yine, bir telin kopma sesi ve bahçedeki bir kiraz ağacının kesilme sesi.
